เมืองจงหนิง ซึ่งถูกขนานนามให้เป็น "บ้านแห่งโกจิเบอร์รี่ของจีน" มีประวัติศาสตร์การเพาะปลูกโกจิเบอร์รี่มานานกว่า 600 ปี และเป็นต้นกำเนิดของโกจิเบอร์รี่ทั่วโลก โดยโกจิเบอร์รี่หรือที่รู้จักกันในชื่อ วูล์ฟเบอร์รี่ (Wolfberry) ถือเป็น "ยาอายุวัฒนะ" ที่ช่วยปรับปรุงการทำงานของตับและไต, เสริมความคุ้มกันให้กับร่างกาย และช่วยต่อต้านริ้วรอย ฯลฯ ในทางการแพทย์แผนจีน
แม้ชาวจีนจะนิยมรับประทานโกจิเบอร์รี่ในแบบดิบ, ชงเป็นชา หรือนำไปทำน้ำซุป แต่ในช่วงหลายปีมานี้ ความนิยมที่เพิ่มขึ้นในหมู่ชาวต่างชาติได้ทำให้เมล็ดโกจิเบอร์รี่เหล่านี้ได้รับการยอมรับในฐานะผลไม้ประเภทเบอร์รี่สีแดงชนิดหนึ่ง และนำไปทำเป็นสมูทตี้, สลัด หรือแม้กระทั่งขนมเค้ก จนทำให้โกจิเบอร์รี่มีชื่อเรียกอีกอย่างว่าเป็น "อาหารชั้นเลิศ" ในตลาดของประเทศแถบตะวันตก
ปัจจุบัน เมืองจงหนิงมีพื้นที่เพาะปลูกโกจิเบอร์รี่มากกว่า 13,333 เฮกเตอร์และมีการผลิตโกจิเบอร์อบแห้งมากถึง 50,000 ตันต่อปี โดยภูมิภาคแห่งนี้ได้มีการกำหนดเทคนิคการเพาะปลูกขึ้นมาให้เป็นไปตามมาตฐาน เพื่อควบคุมการใช้สารกำจัดศัตรูพืช ปรับปรุงคุณภาพให้กับผลผลิต และพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ๆออกสู่ท้องตลาด จึงทำให้โกจิเบอร์รี่จากเมืองจงหนิงเป็นที่ต้องการในต่างประเทศมากขึ้น
จากข้อมูลทางสถิติพบว่า เมืองจงหนิงมีการส่งออกผลิตภัณฑ์จากโกจิเบอร์รี่ ไม่ว่าจะเป็นเมล็ดโกจิเบอร์รี่อบแห้ง, น้ำโกจิเบอร์รี่, น้ำมันโกจิเบอร์รี่ หรือแม้แต่แป้งโกจิเบอร์รี่จากกระบวนการฟรีซดราย ไปยัง 40 ประเทศและภูมิภาคทั่วโลกรวมถึง สหรัฐอเมริกา, สหภาพยุโรป, ญี่ปุ่น และออสเตรเลีย คิดเป็น 40% ของปริมาณการส่งออกโกจิเบอร์รี่ทั้งหมดของจีน
ที่มา: คณะกรรมการจัดมหกรรม Goji Berry Industry Expo ครั้งที่ 2
ลิงก์รูปภาพ: http://asianetnews.net/view-attachment?attach-id=339367
AsiaNet 79395