ในผลงาน ฉากที่(ไม่)เกี่ยวข้อง (The (un)-related Sceneries) หว่อง เพิง เฟย์ทำการไตร่ตรองเกี่ยวกับสิ่งก่อสร้างและสภาพแวดล้อมที่อยู่รอบตัวเขาในกรุงปักกิ่ง ที่ที่ซึ่งเขาพำนักอาศัยตั้งแต่ปีพ.ศ. 2553 คนงานต่างถิ่นและศิลปินอย่าง หว่องมักจะพบเจอกับการคุกคามจากการขับไล่และการรื้อถอนบ้านของพวกเขาจากรัฐบาลจีน ที่มีความพยายามจะปรับเปลี่ยนกรุงปักกิ่งให้เป็นเมืองระดับสากลของ "ชนชั้นสูง" ด้วยการขจัดการตั้งถิ่นฐานที่ไม่เป็นหลักแหล่งให้สิ้นซาก ผลงานใหม่ของหว่องบอกเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขาในการใช้ชีวิตในกรุงปักกิ่ง ที่กำลังเติบโตเป็นภูมิทัศน์เมืองอย่างรวดเร็ว งานของเขาได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องราวส่วนตัวในฐานะคนที่เป็นพยานพบเห็นหมู่บ้านหลายแห่งที่ถูกเผาทำลายอย่างราบคาบ หว่องทำการสื่อสารเรื่องราวธรรมชาติของการทำลายล้างและเปรียบเทียบระหว่างความรีบเร่งในการเข้าสู่เมืองและประวัติศาสตร์อันยาวนานของหมู่บ้านตั้งแต่มีการก่อตั้ง
ถ้าไม่รวมพรสวรรค์การสร้างสรรค์งานแบบนามธรรม หว่องรวบรวมความรู้สึกเกี่ยวกับหมู่บ้านที่ถูกทำลายที่ซึ่งเขาได้เป็นพยานรู้เห็นระหว่างที่เดินทางไปสตูดิโอของเขาทุกๆวัน หว่องพยายามบันทึกความทรงจำที่เก็บไว้ของหมู่บ้านเหล่านี้ที่กำลังเลือนหายไป ตามที่ศิลปินได้อธิบายไว้ว่า "เมื่อหมู่บ้านเหล่านี้ถูกทำลายไป คนรุ่นใหม่จะรับรู้ได้ถึงเสี้ยวของสถานที่ผ่านทางรูปถ่าย' เขาระบายสีทับลงบนภาพของหมู่บ้านที่ถูกทำลาย ผ่านจุดประสงค์ที่จะจับท่าทางลักษณะของพื้นผิวเพื่อทำให้ภาพออกมาสมบูรณ์ และทำให้ภาษาภาพที่บรรยายถึงความโศกเศร้าและภาพประวัติศาสตร์ที่แสดงในภาพปัจจุบัน หมึกที่ถูกระบายลงเป็นชั้นและรอยเปื้อนเปรียบดั่งการเดินทางส่วนตัวของศิลปินในการดำเนินการต่อกรกับความขัดแย้งที่อยู่ภายใน เกี่ยวกับอารมณ์ความรู้สึกสูญเสียและการย้ายที่อยู่ และความปรารถนาที่จะสานสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมเมืองในรูปแบบใหม่ ผลงาน ฉากที่ (ไม่)มีความเกี่ยวข้อง (The (un)-related Sceneries) ผนวกกันเพื่อพิเคราะห์ ความคิดเกี่ยวกับการสูญเสียอัตลักษณ์ในเมืองแห่งความวุ่นวายบนโลกใบนี้
หว่อง เพิง เฟย์ (เกิดปีพ.ศ. 2517 กัวลาลัมเปอร์) เป็นจิตรกรที่มากความสามารถและมากประสบการณ์ หว่องเป็นนักเรียนที่ได้รับทุนการศึกษาและจบการศึกษาจากสถาบันศิลปะแห่งประเทศมาเลเซีย (Malaysian Institute of Art) ในปี พ.ศ. 2541 เขายังได้รับรางวัลเป็นศิลปินในพำนักที่ ริมบัน ดาฮัน เมืองกลังในปี พ.ศ. 2551 ผลงานของเขาได้ถูกจัดแสดงในที่จัดแสดงศิลปะที่มีชื่อเสียง เช่นพิพิธภัณฑ์ทัศนศิลป์แห่งชาติ กัวลาลัมเปอร์ แบงค์เนการา พิพิธภัณฑ์มาเลเซียและหอศิลป์ กัวลาลัมเปอร์ และ หอจัดแสดงปิโตรนาส (Galeri Petronas) กัวลาลัมเปอร์ ปัจจุบันเขาอาศัยและทำงานในกรุงปักกิ่ง
เพิง เฟย์วาดภาพเกี่ยวกับการแสดงท่าทางของคน ธรรมชาติ และทิวทัศน์ธรรมชาติที่ผันแปรระหว่างสิ่งที่เป็นนามธรรมและการทำเป็นรูปเป็นร่าง ผ่านการตอบสนองอย่างรุนแรงของสี ชั้น และ พื้นผิว ผลงานของเขาประกอบไปด้วยเรื่องราวที่หลากหลาย จากทิวทัศน์ดั้งเดิม และ ศิลปวาดภาพคน จนถึงรูปนามธรรมที่จัดแสดงการเล่นแปรงอย่างมีพรสวรรค์และมั่นใจ ผลงานของเขาเป็นมากกว่ารูปเส้นแผ่นระนาบ หากแต่ได้รับการเปลี่ยนรูป โดยอ้างอิงจากการกระทำและข้อผิดพลาดและตกแต่งลงบนรูปเส้นที่บันทึกเกี่ยวกับการแสดงท่าทางและจิตใจ
ริชาร์ต โคห์ ไฟน์ อาร์ต เปิดดำเนินการมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2548 มีพื้นที่จัดแสดงในเมืองกัวลาลัมเปอร์ กรุงเทพ และสิงคโปร์ ริชาร์ต โคห์ ไฟน์ อาร์ต เป็นผู้สนับสนุนศิลปะร่วมสมัยตะวันออกเฉียงใต้ในระดับภูมิภาคและแพล็ตฟอร์มระดับนานาชาติ โดยมีความเชื่อเกี่ยวกับการพัฒนาศักยภาพและการงานของศิลปิน แกลอรี่มุ่งค้นหาและพร้อมที่จะมอบโอกาสให้ศิลปินที่มีความสามารถ เพื่อพวกเขาจะได้นำผลงานศิลปะมาจัดแสดง ผ่านนิทรรศการในรูปแบบสิ่งพิมพ์และดิจิตอลรวมถึงการร่วมมือกับแกลอรี่ระหว่างประเทศ ริชาร์ต โคห์ ไฟน์ อาร์ต