โดยฉากนี้ยกกองไปถ่ายทำกันที่อุทยานแห่งชาติออบหลวง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นฉากที่ “เป๋อ” (สายป่าน) วิ่งตามผีเสื้อในจินตนการที่คิดขึ้นเองไปเรื่อยๆ จนพลัดหลงกับพี่ชาย “จ่อย” (ปั๊ป โปเตโต้) ไปยังลำธารน้ำตกเพียงลำพังสร้างความเป็นห่วงให้กับจ่อยเป็นอย่างมาก แต่เมื่อจ่อยเจอกับเป๋อกลับแสดงออกมาด้วยความโกรธจนเป๋อถึงกับน้ำตาร่วง เพราะกลัวว่าจะต้องถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว ประกอบกับถูกกิ่งไม้ใหญ่เกี่ยวขาเอาไว้ยิ่งเพิ่มความตกใจมากขึ้นไปอีก โดย สายป่าน เล่าถึงการถ่ายทำฉากนี้ว่า
“ฉากนี้เรียกว่ายากเลยก็ได้นะคะ เพราะจริงๆ มันยากมาตั้งแต่ต้นกับบทของเด็กออทิสติกแล้ว แต่พอต้องมาถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวกลางป่าก็ยากขึ้นไปอีก ว่าจะแสดงอารมณ์ออกมาอย่างไร แต่ก่อนที่จะถ่ายทำฉากนี้มีการพูดคุยกันกับผู้กำกับ แอ็คติ้งโค้ช หลายรอบมาก และได้ทำความเข้าใจกับบทอยู่นาน ป่านก็ได้ความว่าจริงๆ แล้วมันคืออารมณ์ของคนปกตินี่แหละ คือเวลาเราหลงทางกลางป่า ทั้งยังทำให้พี่เขาโกรธจนถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว เวลามีอะไรมาเกาะขาเราไว้เนี่ย ต่อให้เป็นแค่กิ่งไม้เราก็ต้องตกใจแน่ๆ เพียงแต่การแสดงออกมันต้องออกมาให้เป็นเด็กออทิสติก เราก็ต้องมาดีไซน์ว่า เป๋อ เขาจะแสดงออกมาอย่างไร เวลากลัวจะทำท่าอย่างไร เสณ้าทำอย่างไร วันนั้นใช้เวลากับฉากนี้ไปกว่าค่อนวัน กว่าผู้กำกับจะปล่อยผ่าน แต่ก็เชื่อค่ะว่าใครดูฉากนี้ต้องรู้สึกร่วมไปกับ เป๋อ แน่นอนค่ะ”
ติดตามชม “ขอบคุณที่รักกัน” ภาพยนตร์ตีแผ่ความรักและมอบความอบอุ่นให้ทุกคนในครอบครัว 12 พฤษภาคมนี้ ทุกโรงภาพยนตร์