โดยก่อนงาน ได้ดำเนินการขอพื้นที่ในการทำกิจกรรมรณรงค์จากทางเทศบาลนครเชียงรายผู้เป็นเจ้าภาพใหญ่ในงาน ซึ่งก็ได้รับอนุญาต สนับสนุน และช่วยเหลืออย่างดี ทั้งแบ่งสถานที่หาดริมน้ำกกข้างเวทีของเทศบาลให้เป็นซุ้มกิจกรรมของนักศึกษา การติดตั้งไฟให้แสงสว่างในซุ้ม การชวนกลุ่มนักศึกษาเข้าร่วมขบวนพาเหรดกระทงของเทศบาลในวันที่ 11 พ.ย.2554 รวมถึงพื้นที่หาดริมน้ำกกที่ทางนักศึกษาจัดทำแพไว้สำหรับให้ลอยกระทง โดยนักศึกษาพยายามกันเป็นพื้นที่ปลอดภัยจากประทัดยักษ์ พลุไฟ และวัตถุอันตรายเสียงดังต่างๆ แน่นอนว่าปลอดจากภัยแอลกอฮอล์ บุหรี่ด้วย ทั้งนี้เพื่อประชาชน คนเชียงรายจะได้มาเที่ยวลอยกระทงอย่างปลอดภัย ได้สุข และได้บุญอย่างแท้จริงครับ ขอขอบคุณทางเทศบาลที่เล็งเห็นประโยชน์ และให้โอกาสนักศึกษาได้ทำกิจกรรมดีๆเช่นนี้ครับ
9 พ.ย. 2554 ท้อ สับสน หมดกำลังใจ แทบไม่เห็นทาง เนื่องจากความฉุกละหุกของเวลา และความที่เป็นครั้งแรกของนักศึกษา รู้สึกเหมือนกับว่า โดนโจมตีจากศัตรู ทั้งประทัดยักษ์ พลุไฟ แอลกอฮอล์ บุหรี่ ที่ถาโถมทุกทิศทาง จนตั้งตัวกันไม่ติด เกือบจะคิดถอนตัวแต่ต้นมือเสียแล้ว ไม่เป็นไร ? มาคุยกันก่อน ประชุมกลุ่มในซุ้มของเรา เอาอย่างนี้ละกัน ไม่ต้องหวังสูงไป เอาง่ายๆพอทำได้ก็พอ เพราะเรายังใหม่ ไม่รู้และกลุ่มไม่เข้มแข็งพอ ! เราจะทำพื้นที่ปลอดภัยในงานนี้ให้ได้ เพื่อเด็ก คนสูงวัย ประชาชนทั่วไปที่ไม่อยากเสี่ยงอันตรายจากงานลอยกระทงที่ดุจดังสงครามริมหาดนี้ พวกเราน่าจะทำกันได้ และเราไปสำรวจพื้นที่จัดงาน ทำแผนที่จุดเสี่ยงภัยจากแอลกอฮอล์(ร้านขาย) กันด้วยอีกอย่าง... ความฮึกเหิมของนักศึกษากลับมา เมื่อมองเห็นทางสู้ (ดราม่าเกินไปเปล่าครับ)
10 พ.ย. 2554 วางกลยุทธ์ให้ชัด ช่วงเช้าแกนนำกลุ่มนักศึกษาเข้าไปคุยขอคำปรึกษาจากทางผู้ใหญ่ในเทศบาล เพื่อความมั่นใจ ท่านเห็นดีด้วย ดูพื้นที่และบอกให้ทำได้เลย ใช้พลังของนักศึกษาให้เป็นประโยชน์ ดีใจที่เห็นนักศึกษาบ้านเราออกมาทำกิจกรรมดีๆนี้ แม้จะเล็กน้อย แต่ก็เป็นจุดเริ่มที่ดีมาก ได้กำลังใจ ความมั่นใจคืนมา ไปลุยในพื้นที่ปลอดภัยกันดีกว่าเรา... เริ่มจากย้ายแพ ขึงเชือกกันพื้นที่ ทำขอบเขตที่ชัดเจน ระดมติดป้ายให้มากขึ้น ทั้งป้ายเขตห้ามขายห้ามดื่ม ป้ายรณรงค์ต่างๆ เขียนป้ายเพิ่มเติมขอให้งดเล่นประทัดเสียงดังในพื้นที่นี้ด้วย ปูเสื่อไว้ให้ประชาชนได้เข้ามานั่งหลบภัย จัดชุดนักศึกษาชายไว้คอยบอกกล่าวท่านที่ไม่รู้ ชวนพี่ อปพร.มาช่วยดูกรณีที่มีการไม่พอใจ ทางด้านซุ้มรณรงค์ก็ชักชวนบอกกล่าวนักท่องเที่ยวว่า “มีพื้นที่ปลอดภัยนักศึกษาทำไว้ให้ไปพักได้ถ้าต้องการ” พร้อมทั้งจัดชุดไปเดินสำรวจร้านค้าทำสถิติไว้ว่าลอยกระทงปีนี้พื้นที่เสี่ยงมีมากเท่าไร ? ...
จากช่วงค่ำ เรื่อยไปจนถึงดึก ความภูมิใจก็ได้บังเกิดขึ้นในความรู้สึก เพราะพื้นที่ปลอดภัยที่เพียรทำกัน มีนักท่องเที่ยวและประชาชนแวะเวียนมาพักหลบภัยกันมากขึ้นๆ ท่านผู้ใหญ่ก็แอบมาดูให้กำลังใจ แม้พื้นที่รอบข้างจะอึกทึกอันตรายเพียงใด เราก็ยิ่งดีใจที่มีเด็ก คนชรา รวมถึงผู้ใหญ่พาครอบครัวมาหลบภัยในที่ของเรา เราจะพยายามดูแลให้ปลอดภัยที่สุดแม้จะยากและดูโดดเดี่ยว ท่ามกลางค่านิยมใหม่ในการเที่ยวเทศกาลบุญของคนไทยที่อันตรายขึ้นทุกๆปี
แม้จะไม่ใช่กิจกรรมยิ่งใหญ่ น่ายกย่องมากมายอะไร แต่เราก็ภูมิใจกับสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่า “ได้ทำ” เราจะทำมันอีกในวันพรุ่งนี้ และปีต่อๆไป ขอให้ชาวเครือข่ายฯได้ให้กำลังใจพวกเรา ชาว มรภ.เชียงราย ด้วยนะครับ/ค่ะ