“จริงๆแล้วผมไม่ได้เป็นคนร้องไห้เก่งนะครับ แต่ถ้าเห็นใครร้องไห้แล้วน้ำตาของเรามันจะไหลออกมาเอง อย่างฉากหนึ่งในเรื่องที่พี่รถเมล์เขามายืนร้องไห้ต่อหน้า เพ็ชรก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว มันคงเป็นเพราะพี่รถเมล์เขาส่งอารมณ์ออกมามากจริงๆ ซีนนั้นเศร้ามากด้วย แล้วตัวผมเองก็มีปมบางอย่างอยู่ในใจ ที่พอคิดถึงปุ๊บมันจะร้องไห้ได้ทันที ซึ่งส่วนใหญ่ของผมจะเป็นเรื่องของครอบครัว บางทีเรามีปัญหาเราจะไม่บอกใครเลย ไม่บอกพ่อ แม่ เพราะกลัวว่าท่านจะเสียใจ ก็เอามานั่งคิดคนเดียว หรือเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกท้อแท้ เมื่อคิดเรื่องพวกนี้น้ำตาจะไหลออกมาเอง คือทุกคนก็คงจะมีปมอะไรอยู่แล้วในชีวิต แต่สำหรับเพ็ชร เพ็ชรเอามันมาใช้ประโยชน์ในงานนี้ด้วยครับ”
แหม..รับส่งอารมณ์กันได้ดีขนาดนี้ คงต้องรอดูว่าภาพยนตร์รักเรื่องนี้จะสร้างความประทับใจได้แค่ไหน
ติดตามเรื่องราวความรักของสาวออฟฟิศธรรมด๊า ธรรมดา กับหนุ่มม.ปลายแสนกวนประสาทได้ต้นปีหน้า แล้วมาลุ้นกันว่ารักของพวกเขาจะ “รอดยาก” หรือจะ “เริ่ดมาก” กันแน่