สำหรับสถานการณ์ในช่วงครึ่งหลังของปี 2556 ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีสัญญาณของการชะลอตัวลงอย่างชัดเจน จะเห็นได้จากการที่หอการค้าจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอบว่าภาวะเศรษฐกิจในช่วงครึ่งปีหลังแย่ลงถึง 40.4% ซึ่งมากกว่าช่วงครึ่งปีแรกที่มีคนตอบว่าแย่เพียง 17.9% เท่านั้น โดยสถานการณ์ที่หอการค้าจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเห็นพ้องกันก็คือกำลังซื้อของประชาชนในช่วงครึ่งหลังของปีเริ่มชะลอตัวลงอย่างมาก ทำให้ธุรกิจค้าปลีกขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะลดจำนวนคนงานลง นอกจากนี้การปล่อยสินเชื่อเพื่อการเช่าซื้ออสังหาริมทรัพย์ หรือเพื่อการอุปโภคบริโภคเริ่มที่จะเข้มงวดมากขึ้น ส่วนทางด้านของการลงทุนของภาคตะวันออกเฉียงเหนือในช่วงครึ่งหลังของปีนั้นอยู่ในระดับแย่ หรือเริ่มชะลอตัวลงกว่าช่วงครึ่งปีแรก
ส่วนทางด้านของภาคการเกษตรนั้น พบว่า สถานการณ์ในช่วงครึ่งหลังของปีอยู่ในระดับปานกลาง เนื่องจากภาคเกษตรของตะวันออกเฉียงเหนือยังได้รับราคาในกลุ่มของข้าวและมันสำปะหลังในระดับที่สูง ในขณะที่ยางพาราระดับราคามีแนวโน้มชะลอตัวลงอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
ทางด้านของภาคอุตสาหกรรม พบว่า อยู่ในระดับปานกลางถึงแย่ ทั้งนี้เนื่องจากค่าแรง 300 บาทที่ทำให้ต้นทุนการผลิตสูงขึ้น จึงทำให้มีโรงงานบางแห่งย้ายฐานการผลิตไปยังพื้นที่อื่น เพื่อลดภาระต้นทุนการขนส่งเพื่อชดเชยค่าแรง 300 บาท และมีโรงงานบางแห่งปิดกิจการ
นอกจากนี้นโยบายรถคันแรกส่งผลให้กิจการค้ารถยนต์มีรถยนต์อยู่ในสต๊อกจำนวนมาก เนื่องจากคนที่จองไว้แล้วยกเลิกใบจอง
ภาคการค้าภายในภูมิภาคในช่วงของครึ่งปีหลังนั้นอยู่ในระดับที่แย่ ทั้งนี้เป็นผลมาจากกำลังซื้อของประชาชนที่ลดลงเป็นสำคัญ แต่สถานการณ์การค้าชายแดนนั้นยังคงขยายตัวได้อย่างต่อเนื่องส่วนทางภาคการท่องเที่ยวสถานการณ์ยังถือว่าอยู่ในระดับปานกลางถึงดี
ดังนั้นจากสถานการณ์ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พบว่า ในช่วงครึ่งหลังของปี 2556 นั้น สถานการณ์การชะลอตัวลงของภาวะเศรษฐกิจและธุรกิจนั้น จะเห็นได้ชัด โดยเฉพาะในเรื่องของการบริโภคของประชาชน และภาคการค้าที่ชะลอตัวลงอย่างไรก็ตาม หอการค้าจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เชื่อว่าโอกาสที่เศรษฐกิจของภาคจะเริ่มฟื้นกลับมาน่าจะเป็นช่วงของไตรมาสที่ 4 ปี 56 หรือไม่ก็ช่วงไตรมาสที่ 2 ของปี 57
สิ่งที่นักธุรกิจมีความกังวล
กำลังซื้อของประชาชนในภูมิภาคที่ลดลง
ระดับราคาสินค้าเกษตรที่มีแนวโน้มลดลง โดยเฉพาะยางพารา
ค่าจ้างขั้นต่ำ 300 ที่ส่งผลทำให้ธุรกิจมีต้นทุนการผลิตที่สูง และย้ายฐานการผลิต เช่น กิจการเกี่ยวกับแหอวนที่มีฐานอยู่ที่ขอนแก่น ย้ายไปในฝั่งของประเทศพม่า เป็นต้น
การขาดแคลนแรงงานจากการที่แรงงานส่วนใหญ่หันกลับไปทำภาคเกษตรมากขึ้น นอกจากนั้นแรงงานมีการเลือกงานมากขึ้น ในขณะที่แรงงานยังขาดประสิทธิภาพ