นายวิชัย วิวิตเสวี กล่าวต่อที่ประชุมสภานิติบัญญัติแห่งชาติว่า ในสำนวนการไต่สวนข้อเท็จจริง ของคณะกรรมการ ป.ป.ช. ปรากฏชัดเจนว่า การดำเนินการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญของอดีตสมาชิกวุฒิสภา ทั้ง 38 คน ที่ร่วมกับนายอุดม รัตนเสถียร และสมาชิกรัฐสภาคนอื่น พิจารณาและลงมติให้ความเห็นชอบ ของร่างรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมในวาระที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 เป็นการใช้อำนาจหน้าที่ขัดต่อบทบัญญัติรัฐธรรมนูญ โดยร่างรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมที่นำมาพิจารณาในวาระที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 เป็นร่างรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติม ที่มีบุคคลนำมาสับเปลี่ยนเมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2556 และมิใช่ร่างรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมที่เสนอโดยผู้มีสิทธิเสนอกลุ่มหนึ่งกลุ่มใดในสี่กลุ่มตามมาตรา 291 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
ในข้อที่ว่าอดีตสมาชิกวุฒิสภาทั้ง 38 คน จงใจฝ่าฝืนบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญหรือไม่ นายวิชัย ชี้ว่า ด้วยสถานะสมาชิกวุฒิสภาซึ่งปวงชนชาวไทยวางใจให้ใช้อำนาจนิติบัญญัติและตรวจสอบองค์กรที่ใช้อำนาจรัฐ เป็นการพ้นวิสัยที่อดีตสมาชิกวุฒิสภาทั้ง 38 คน จะไม่รู้ว่าร่างรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมที่นำมาพิจารณาและมีมติ ให้ความเห็นชอบในวาระที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 ไม่ใช่ร่างฯ ที่มีคนนำมาสับเปลี่ยน ทั้งนี้ นายวิชัย กล่าวอีกว่า อย่าว่าแต่ ในสถานะสมาชิกวุฒิสภาหรือในสถานะวิญญูชน แม้ในสถานะคนทั่วไปที่มีสติสัมปชัญญะ อดีตสมาชิกวุฒิสภา ทั้ง 38 คน ก็ยังไม่อาจอ้างได้ว่าไม่ได้จงใจฝ่าฝืนบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ
นายวิชัย วิวิตเสวี กล่าวทิ้งท้ายอีกว่า การพิจารณากรณีถอดถอนอดีตสมาชิกวุฒิสภาจำนวน 38 คน ออกจากตำแหน่งกรณีนี้ มีผลอย่างสำคัญต่อการพัฒนาประชาธิปไตยของไทย เพราะในช่วงเวลาเกือบเก้าสิบปี ของการพัฒนาประชาธิปไตย คนไทยรู้จักประชาธิปไตยด้านเดียว คือ ด้านของเสียงข้างมากและการเลือกตั้ง ส่วนอีกด้านหนึ่งของประชาธิปไตย คือ การเหนี่ยวรั้งเสียงข้างมากด้วยกระบวนการถ่วงดุลหรือคานอำนาจ และการคุ้มครองเสียงข้างน้อย คนไทยไม่เคยสนใจ มติให้ถอดถอนอดีตสมาชิกวุฒิสภาทั้ง 38 คน ของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ จะทำให้คนไทยเรียนรู้และเข้าใจถึงแก่นแท้ของประชาธิปไตย และยังกล่าวอีกว่า ประชาธิปไตยที่ให้ความสำคัญกับการคานอำนาจและถ่วงดุลเสียงข้างมาก และการคุ้มครองเสียงข้างน้อยด้วยนี้ นอกจากสกัดกั้นวัฒนธรรมทางการเมืองแบบด้านได้อายอดของเสียงข้างมากทางการเมืองแล้ว ยังจะทำให้ ฝ่ายเสียงข้างน้อยมีความอดกลั้น และนำมาสู่การปรองดองในที่สุด