น.ส.อีมาน เปาะมือแย นักศึกษาโปรแกรมวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร คณะเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา (มรภ.สงขลา) กล่าวถึงความรู้สึกต่อการเป็นนักศึกษาทุนพระราชทานสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ว่า เนื่องด้วยพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านที่พระราชทานทุนการศึกษาให้เข้าศึกษาต่อในระดับปริญญาตรี ทำให้ตนสามารถช่วยแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายของครอบครัว สร้างขวัญกำลังใจและเป็นเกียรติแต่ตนเองและวงศ์ตระกูล ตนจึงตอบแทนด้วยการตั้งใจเรียนและใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยให้มีคุณค่ามากที่สุด เพื่อสืบสานพระราชดำริพัฒนาประเทศชาติ เดินตามรอยพระองค์ท่านต่อไปในภายภาคหน้า
น.ส.อีมาน กล่าวว่า ย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้นของชีวิตนักศึกษาตลอดระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมาในรั้วมหาวิทยาลัย แบกทั้งความหวังของครอบครัวและเกียรติยศของนักศึกษาทุนพระราชทาน ไม่เพียงแค่ขยันหมั่นเพียร แต่ยังต้องรู้จักการใช้ชีวิตและเอาตัวรอดจากสิ่งต่างๆ ที่เข้ามาทดสอบอยู่เสมอ แต่ถึงกระนั้นตนก็เปี่ยมด้วยความเชื่อมั่นศรัทธาในพระเจ้าและตัวเอง ตามชื่ออีมานในภาษาอาหรับ ที่หมายถึงความศรัทธา การเรียนในช่วงปีที่ 3 นับว่าค่อนข้างหนัก เพราะเป็นวิชาเอกเสียส่วนใหญ่ เริ่มเข้าสู่ศาสตร์ในเชิงลึกของแขนงวิชาที่เรียน ทั้งวิเคราะห์ คำนวณ และอาศัยความแม่นยำในการจดจำ การเรียนในห้องเรียนมีการสอบวัดผลอยู่ตลอดเวลา ทำให้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการอ่านหนังสือ ติวหนังสือกับเพื่อน และจดเลคเชอร์ ใช้ห้องสมุดของมหาวิทยาลัยคุ้มที่สุดจากค่าเทอมที่ทุนจ่ายให้ แม้บางครั้งจะเครียดและท้อ แต่เมื่อนึกถึงความสุขของครอบครัวและอาชีพที่ใฝ่ฝันคือการเป็นนักวิจัยด้านอาหาร เพื่อให้พี่น้องมุสลิมปลอดภัยได้รับประทานสิ่งที่ถูกต้องตามหลักศาสนาอิสลาม จึงเป็นแรงผลักดันให้อดทน เพราะระลึกเสมอว่าทำเพื่ออะไรและเพื่อใคร
นอกจากต้องอดทนกับการเรียนแล้ว การใช้ชีวิตตัวคนเดียวไกลบ้านก็บั่นทอนจิตใจไม่น้อย สิ่งหนึ่งที่ช่วยเยียวยาความโดดเดี่ยวได้คือการมีเพื่อนที่ดี นับเป็นโชคดีในรั้วมหาวิทยาลัยที่ได้พบกัลยาณมิตร คอยช่วยเหลือและสนับสนุน เพื่อนบางคนก็สนุกสนานทำให้คลายเครียดจากการเรียนหรือปัญหาต่างๆ ได้ บางคนมีความเป็นผู้ใหญ่สามารถให้คำปรึกษาและคำแนะนำได้ดียิ่งกว่านักจิตวิทยาเสียอีก ซึ่งสิ่งที่เธอตนทำให้เพื่อนๆ ได้ก็คือการชวนเพื่อนสาวมุสลิมละหมาดให้ครบทุกเวลา ทั้งด้วยการปฺฏิบัติให้ดูเป็นตัวอย่างและการชักชวน ชีวิตในรั้วในมหาวิทยาลัยไม่มีอะไรมาก แค่เรียน ทำกิจกรรม กิน นอน แต่ทั้งหมดที่กล่าวมามีขั้นตอนที่ละเอียดยิบ และทำให้ในหนึ่งวันเกิดเรื่องราวต่างๆ มากมาย เมื่อเรื่องนี้จบไปเรื่องใหม่ก็เข้ามาแทน ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของตัวเอง อย่างไรก็ตาม ตนรู้สึกขอบคุณพระเจ้าผู้ทรงลิขิตชีวิต ครอบครัวที่พร้อมสนับสนุนให้กำลังใจ และเพื่อนๆ ที่กอดคอมาด้วยกัน เพื่อก้าวเดินไปตามเส้นทางอนาคตที่ใฝ่ฝัน