อย่างไรก็ตาม หากพบโรคให้รีบดำเนินการป้องกันกำจัด ดังนี้ กรณีต้นยางเล็กให้รีบกำจัดใบที่เป็นโรค โดยการเก็บใส่ถุง นำไปเผาในถังปิด และฉีดพ่นสารเคมีป้องกันกำจัดเชื้อรากลุ่ม ไตรอะโซลส์ (triazoles) เช่น โพรพิโคนาโซล + ไดฟิโนโคนาโซล โพรพิโนโคนาโซล เฮกซะโคนาโซล หรือ คาร์เบนดาซิม อย่างน้อยทุก 15 - 30 วัน กรณีแปลงยางต้นใหญ่ให้ใช้สารดังกล่าว ฉีดพ่นด้วยเครื่องฉีดพ่นแรงดันสูง โดรน หรือแอร์บล๊าส ตั้งแต่ช่วงต้นฤดูฝน อย่างน้อยทุก 1 - 1.5 เดือน หมั่นกำจัดวัชพืชในสวนยางให้เตียนโล่งอยู่เสมอเพื่อลดแหล่งแพร่ขยายเชื้อ พร้อมใส่ปุ๋ยบำรุงสวนยางสม่ำเสมอเพื่อให้ต้นยางเจริญแข็งแรง
นอกจากนี้ โรคอีกชนิดหนึ่งที่พบมากเช่นกัน คือ โรครากขาว ซึ่งสามารถทำให้เกิดโรคตั้งแต่เริ่มปลูกหากละเลยไม่มีการจัดการจะทำให้ต้นยางตายเพิ่มขึ้น การจัดการโรครากขาวช่วงการเตรียมแปลงปลูกเกษตรกรควรกำจัดตอไม้/รากไม้ออกจากแปลงปลูกให้มากที่สุด และไถหน้าดินตากแดดเพื่อให้แหล่งเชื้อย่อยสลาย และลดเชื้อที่อยู่ในดิน กรณีสวนยางเก่าเคยเป็นโรคชนิดนี้มาก่อน ก่อนปลูกใหม่ให้ผสมกำมะถันผงกับดินปลูกอัตรา 100-200 กรัม ทิ้งไว้ในหลุมก่อนปลูกอย่างน้อย 15 วัน หรือใช้ปุ๋ย แอมโมเนียมซัลเฟต ผสมดินปลูกอัตรา 200-300 กรัม โรยและกลบรอบต้นตามแนวทรงพุ่ม 4 เดือน/ครั้ง ในช่วงที่มีความชื้น 1 - 3 ปีแรก
ผอ.สวย.กยท. กล่าวย้ำว่า การจัดการโรครากขาวหลังการปลูก ควรตรวจสอบต้นยางสม่ำเสมอ หากพบต้นเป็นโรคให้กำจัดออกหรือรักษาตามอาการ ต้นที่เป็นอาการใบเหลืองและตายให้ตัดต้นขุดรากออก ต้นยางที่แสดงอาการเล็กน้อยและต้นใกล้เคียงต้นเป็นโรคใช้สารเคมีกำจัดเชื้อรากลุ่ม ไตรอะโซลส์ (triazoles) ผสมน้ำราดบริเวณโคนต้น หรือในคูที่ขุดล้อมบริเวณที่เป็นโรค ทั้งนี้ หากเกษตรกรชาวสวนยางต้องการคำแนะนำเพิ่มเติมให้ติดต่อ กยท. ในพื้นที่ เพื่อเข้ามาช่วยในการบริหารจัดการโรคต่อไป
ที่มา: การยางแห่งประเทศไทย
